محافظ در برابر خوردگی
خوردگی یک واکنش غیرقابل بازگشت بین ماده(مانند آرماتور، فلز) و محیط اطراف میباشد که این واکنش در نهایت منجر به زوال ماده و تشکیل زنگ میشود. کاهنده های خوردگی مواد شیمیایی هستند که معمولا به مقدار کمی به بتن افزوده میشوند. بعضی از مواد شیمیایی که به عنوان جلوگیری کننده های خوردگی استفاده میشوند، قابلیت کاهش خوردگی و یا به تعویض انداختن شروع خوردگی فولاد داخل بتن را دارند.
محافظ در برابر خوردگی
سیستم ایجاد کننده خوردگی شامل چهار بخش است که عبارتند از:آند(محلی که اکسید شدن در آن رخ میدهد)، کاتد(محلی که احیا شدن رخ میدهد)، هدایت کننده الکتریکی و الکترولیت، آند و کاتد در بتن مسلح میتوانند در یک آرماتور یا در دو آرماتور مجزا میباشند. رطوبت بتن یک مسیر الکترولیتی را برای انتقال یونها از آند به کاتد فراهم کرده و آرماتور هدایت کننده الکتریکی است که پیل خوردگی را تکمیل میکند.
یکی از دلایل اصلی خوردگی ورود یون کلر به داخل بتن و از کار انداختگی فولاد است که باعث از دست دادن پوشش اکسیدی میشود و در نهایت منجر به خوردگی آرماتورها میشود.در برخی از مواقع برای کاهش خوردگی میتوان از روشهایی نظیر کاهش نسبت آب به سیمان، استفاده از برخی از مواد مکمل سیمانی که نفودپذیری را کاهش میدهد و برخی از مواد ارگانیک که رطوبت بتن را کاهش میدهد، استفاده کرد. اما مزیت استفاده از افزودنی های کاهنده خوردگی در مقایسه با سایر روشها این است افزودنی های کاهنده خوردگی سبب مقاومت در برابر خوردگی میشوند بدون اینکه نفوذ را به مقدار قابل توجهی کاهش دهند.